domingo, 31 de diciembre de 2006

Para rematar o ano, outro Artista que me chama a atención. Walton Ford. Aquí deixo un extracto da súa biografía traducido de Art 21.

Walton Ford naceu en 1960 en Larchmont, Nova York. Graduouse na Rhode Island School of Design coa intención de facerse cineasta, pero mais tarde adaptou o seu talento de narrador á súa maneira única de realizar acuarelas de gran tamaño. Mesturando a representación da historia natural coa crítica política, a pintura meticulosa de Ford satiriza a historia do colonialismo e o continuo impacto da escravitude e outras formas de opresión política, na paisaxe social e medioambiental de hoxe en día. Cada pintura é tanto unha lección de fauna e flora como unha mordaz denuncia dos erros cometidos polos industrialistas do século XIX ou, trasladando o seu traballo ó presente, da actual sociedade de consumo americana...
Podedes ver mostras do seu traballo aquí, aquí e aquí.

Estás no momento xusto, no lugar axeitado e, que fas?. Pois gravalo en video co móbil e compartilo con todos, non vai diso o lerio da web 2.0 e as redes sociais?
Iso foi o que debeu pensar unha das persoas que estaba presente durante a execución de Saddam Hussein. Ata onde chegaremos?

Aviso: Se sodes sensibles non o vexades.

Iso que vedes na foto é unha hucha. De feito é unha hucha programable bautizada como Banco da Vida. Ten capacidade de almacenar ata 200 moedas de 500 yens. Na pantalla hai un homiño xapones que ó principio vive nunha caixa de zapatos que se pode converter nun apartamento de luxo, dependendo da cantidade de cartos que haxa dentro. Acaban de sair á venda no Xapón a 40 USD, pouco mais de 30€.
Non di como reacciona o homiño cando baleiras a hucha.

Vía Spluch

Non mo ides crer, pero isto foi casual. Non sei en que web (un fallo pola miña parte porque así non podo poñer o link) atopei a referencia de George Catlin, ó que por suposto non coñecía, que xa vos dixen que de arte non entendo e que o que fago é poñer aqui cousas que me chaman a atención.
Na miña última entrada falaba do fotógrafo Daniél Lainé e do seu periplo africano inmortalizando ós descendentes das grandes dinastías africanas. Pois ben, un século e medio antes, Catlin fixo o propio cos xefes das tribus das inmensas pradeiras norteamericanas. A diferencia, aparte da evidente latitude xeográfica, é que Catlin tardou o doble de tempo e como daquela non había cámaras de peto pois colleu un pincel e hala!

George Catlin, un avogado convertido en pintor, percorreu miles de kilómetros desde 1830 ata 1836 seguindo o rastro da expedición de Lewis e Clark. Catlin visitou 50 tribus da beira oeste do río Mississippi , desde o que hoxe é Dakota do Norte ata Oklahoma, estudiou o seu modo de vida e pintou retratos e paisaxes. O seu traballo de campo rematou coa publicación en diarios e cun conxunto de mais de cincocentas pinturas ó oleo. Catlin fíxose mais tarde showman, empresario e escritor.

Podedes ver a súa obra nesta web, que recolle os seus traballos presentes na colección permanente do Smithsonian American Art Museum.

martes, 26 de diciembre de 2006

Olowo dos OwoUnha magnífica serie de fotografías de reis africanos da man de Daniel Lainé. O da foto de arriba é OBA JOSEPH ADEKOLA OGUNOYE o Olowo de Owo.

Segundo conta a lenda, hai seiscentos anos Olowo, o rei, namorouse de Orensen, unha muller moi fermosa. Desafortunadamente para o rei, Orensen era unha deusa que non podía vivir cos mortais. Estáballe prohibido ver mulleres moendo especias, derramando auga ou tirando leña ó chan.
O rei estaba tan namorado que para casarse con ela, prometeulle que as súas outras esposas non farían estas cousas diante dela. Pero co paso do tempo as outras mulleres puxéronse celosas e empezaron a facer todo o que non debían facer diante da deusa, que botou unha maldición sobre todo o reino. A deusa prometeu que o pobo de Owo morrería de fame ou por enfermidades se o rei e os seus xefes non celebraban todos os anos unha cerimonia na súa honra. Os tambores deberían pedirlle perdón e cantarlle oracións, un deles debería mesmo ofrecerlle en sacrificio un home ou unha muller.
Esta cerimonia, Igogo, aínda existe hoxe, pero o sacrificio faise con cabras e ovellas.


A Daniel Lainé levoulle 3 anos (1988-1991) de esforzos e intensas xestións diplomáticas rematar este traballo. Nese período conseguíu fotografiar 70 soberanos, descendentes das grandes dinastías africanas.

Paga a pena ver a serie completa.

Para aquelas mentes retorcidas: Non, King Africa non aparece por ningures.

lunes, 25 de diciembre de 2006

Vai aquí unha entrada estilo Tampico, como homenaxe ó rei do Soul.

domingo, 24 de diciembre de 2006

Botade, os que queirades ou podades, unha ollada ó traballo de Peter Callesen.

Da súa web:

Un tema común en moitos dos meus traballos é a reinterpretación dos contos infantís clásicos e tamén un interés xeral na memoria en conexión coa infancia. (...) Estas representacións alegres existen no territorio perdido da nenez, entre os soños e a realidade, e é no encontro ou na confrontación destas dúas condicións, nunha especie de encarnación utópica, onde estas pezas de arte cobran vida, frecuentemente dun xeito traxicómico.


Michael Holmes é un paracaidista de 25 anos que leva saltando desde ós 18. O pasado 12 de decembro durante un salto rutinario en Nova Zelanda (vaia rutinas teñen algúns) a 3700 metros de altura o seu paracaidas fallou. Segundo relatou o pai de Michael, o paracaídas principal liouse de tal xeito que fixo imposible a apertura do paracaídas de reserva, así é que o pobre Michael caeu a plomo a unha velocidade de mais de 160 kph, nunha silveira!!! Pois ben, lonxe de defenestrarse, que sería o lóxico, Michael só rompeu un nocello e ten un pulmón perforado (non sei se polas silvas). Iso si, para rescatalo fixo falta unha brigada e bombeiros que tivo que abrir un camiño entre as silveiras.

Vía Spluch
Link & Link

Hai tamén outras formas de voar.

lunes, 18 de diciembre de 2006

Dous sitios ós que nunca irei debido ó meu problemiña coas alturas.
Para empezar, o sobradamente coñecido Cañón do Colorado. Parece que o vindeiro mes de marzo abrirase ó público un novo mirador. estes gringos estan tolosSobresae 21 metros da parede do cañón aunha altura de 1220 metros sobre o Río Colorado. A estructura é de aceiro e as paredes e o chan son de vidro, de tal xeito que se poderá ver o río somentes mirando para abaixo... mi madriña, que medo! Os nativos americanos que o construen esperan que o turismo faga despegar a economía local, pero algúns temen que a parede porosa do cañón non resista o sistema de ancraxe e o mirador acabe ó nivel do río.

Os chinos estiveron tolos sempreO outro destino imposible para min está situado na provincia china de Shanxi. Trátase do Monte Huashan, unha das cinco montañas sagradas da china. Cada Montaña representa un punto cardinal, sendo a quinta o centro. O Monte Huashan, como as outras catro montañas, é lugar de peregrinaxe.


ayayayay!!

sirculen, sirculen
Non sei o éxito que terán nos seus "xacobeos", pero comigo que non conten, que para chegar arriba hainas que pasar canutas.

viernes, 15 de diciembre de 2006

Hai certas iniciativas individuais na rede que deixan ver o poder que pode chegar a acadar. Falo agora dunha delas, que non é a primeira nen a última, pero que me chama a atención polo sinxela e polo orixinal. MadV é un usuario de Youtube que propón no seu último vídeo que escribamos unha mensaxe na palma da man, o gravemos e o subamos. El da o primeiro paso amosando un "One World". No momento de escribir esta entrada, o seu vídeo, subido o día 4 de decembro, pasa do medio millón de visionados, ten máis de 2200 respostas e cerca dos 3500 comentarios.

Aquí a proposta de MadV


Aquí o meu graniño de area


Veña, animádevos!!

martes, 12 de diciembre de 2006

Ás veces, gracias á rede podemos estar onde nos gustaría.

Creo que isto é o máis explosivo que vin en internet en moito tempo. Podería dicir moitas cousas, pero quedo sen palabras.



Via Alt1040

lunes, 11 de diciembre de 2006

Poño aquí un dos máis altos expoñentes, ó meu entender, do chamado trailer re-cut ou remix, que ven sendo como o seu propio nome indica unha reinterpretación dos trailers das películas. Dase un de conta que se pode cambiar o significado das imaxes, e por descontado de calquera outro medio de expresión ou de comunicación, dun xeito tan sinxelo que pode chegar a ser peocupante.


Hai máis exemplos:

viernes, 1 de diciembre de 2006


Segundo o antropólogo da Universidade de Sydney, Stephen Juan, científicos do Instituto de Tecnoloxía de California (CALTECH) descubriron hai uns anos que os seres humanos posuimos cristais de magnetita no oso etmoide, situado entre os ollos, xusto detrás do nariz.
A Magnetita é un mineral magnético que tamén teñen as pombas mensaxeiras, os salmóns, os golfiños, as abellas, os morcegos e mesmo algunhas bacterias.
Parece que a magnetita axuda na orientación aos animais e asiste ás especies migratorias nos periodos de migración permitíndolles orientarse polos campos magnéticos da Terra. Sen embargo os científicos non están seguros de cómo funciona.
En calquera caso, no que respecta aos seres humanos e de acordo con algúns expertos, a magnetita fai que o oso etmoide sexa sensible ó campo magnético da terra e axuda no sentido da orientación.
Algúns mesmo suxiren que este "compás" foi de moita axuda na evolución humana xa que fixo mais doada a emigración e a caza.

Por outra banda, o tamén antropólogo, Kambiz Kamrani, o home que está detrás de anthropology.net, achácalle algunhas carencias á información de Stepehen Juan, como non dicir onde foi publicado o estudio. Kamrani pregúntase tamén se a presenza de magnetita apoia a teoría da procedencia africana da especie humana mais que a da orixe multirrexional. Tamén se pregunta se alguén fixo comparativas con outros primates, para saber se estes tamén a teñen e manidfesta a súa hipótese de que non, porque ningún primate migrou tanto como humanos.

Vía Neatorama.

jueves, 30 de noviembre de 2006

Recomendo unha ollada ás fotografías de David Shrigley. Teñen un non sei que moi interesante. A ver se me di alguén o que é, que eu non sei poñelo con palabras, só sei que me deixan como reflexionando, algo que un becerro coma min non fai con moita frecuencia.

miércoles, 29 de noviembre de 2006

Home precisa de ciruxía despois de ter sexo con porco espiño

Un serbio precisou de ciruxía de urxencia despois de manter relacións sexuais cun porco espiño, tal e como lle prescribira un curandeiro.

Zoran Nikolovic, de 35 anos, natural de Belgrado, afirma que o curandeiro lle asegurou que esa terapia sandaría a súa exaculaión precoz; pero rematou nun quirófano despois de que o as espiñas do animal lle deixaran o pene gravememte lacerado.

Un voceiro do hospital dixo: "O animal está aparentemente ileso e o paciente saíu moito peor parado do encontro. Apañámonos para reparar o dano do seu pene.


Via Ananova. Traducido á miña bola.


Xa di o chiste que os porco espiños fan o amor con moito coidado. O que é non ter cultura xeral.

Velaí vai outro artista que quero compartir convosco. Trátase de Peter Fendrik, un húngaro que se dedica á animación en 3D de xogos e películas en Digic Pictures onde é director de arte, e que como hobbie modela personaxes en 3D. Os dous de arriba pertencen á serie da familia Bird. Os membros da familia teñen todos certo aire aristocrático e como indica o seu apelido gardan semellanzas con diferentes aves.

martes, 28 de noviembre de 2006

Hai xente que ten tempo libre de sobra.

lunes, 27 de noviembre de 2006

Estou farto de ver cousas deste tipo na rede. A ver se paramos!!!

domingo, 26 de noviembre de 2006

Os xaponeses xa non saben que inventar, agora unha moto con patas. Non pincharán as rodas, pero seguro que rompen o peroné.
Vía JP-Geek.

sábado, 25 de noviembre de 2006

Teño que empezar dicindo que eu non entendo de arte. Pero como a todo o mundo, hai cousas que me chegan. Estaba onte mirando cousas en 3D cando vin o traballo de Ray Caesar. Xa vira algúnha das súas obras e xa me chamara a atención, pero quero aproveitar para compartilo cos catro gatos que poidan pasarse por aquí. Caesar traballa con software 3D para crear ás súas obras. Modela as figuras e proba posturas ata chegar ó resultado que busca. Na súa páxina explica o seu proceso creativo e ademais dalgunhas mostras da súa obra debo salientar o delirante apartado da biografía no que, entre outras cousas, afirma que naceu can.
Ray Caesar é dono dun universo moi particular que expresa con imaxes certamente inquedantes, mesturando rostros de boneca de porcelá con insectos xigantes ou vísceras humanas. Seguramente haxa moitos criterios para definir a alguén como artista, pero creo que o feito de ver unha obra e saber inmediatamente a quen pertence é un criterio tan válido como outro calquera. Con Ray Caesar pasa.

viernes, 24 de noviembre de 2006


A sinestesia é a mestura de impresións de sentidos diferentes. Os sinestéticos poden ver letras, números ou notas musicais como cores. Unha A maiúscula pode ser vermello, a suma de 5 máis dous pode ser igual a verde ou B.B. King toca o amarelo.

Pero hai casos máis raros. Segundo Julia Simner, neuróloga da Universidade de Edimburgo, uns poucos "saborean" as palabras cando as oen. No seu estudio O sabor das palabras na punta da lingua, publicado na revista Nature, a doutora Simner informa que só atopou dez persoas con esta peculiaridade en Europa e Estados Unidos.

Esta condición pode parecer envexable, pero o certo é que pode chegar a ser ben desagradable. Un dos individuos odia conducir porque as sinais de tráfico énchenlle a boca de sabor a xeado de pistacho con cera de orella.
Pero a doutora Simner aínda ten que atopar un patrón. Por exemplo, un dos individuos saborea carne picada cando oe a palabra "mince" (picar), pero tamén cando escoita palabras que riman como "prince" (príncipe). A outro sen embargo venlle gusto a atún cando escoita "castañolas". A outros só lles pasa cos nomes propios, se Xoan é panadeiro pois saberá a pan, se Guillermo vende verduras pois saberá a pataca.

É curioso que toda esta xente non sabe expliar por qué. Os sabores simplemente aparecen.
Vía NY Times, extractado e traducido á miña bola

Eu pregúntome a que sabe un xeado de pistacho con cera de orella.

viernes, 17 de noviembre de 2006

Pregunta Nhusko no seu Cabodomundo onde están os límites da beleza. Cando atopo cousas como esta respondería que depende de canto movamos os marcos.

jueves, 16 de noviembre de 2006



Arqueólogos israelies seguiron indicacións especificadas nos Manuscritos do Mar Morto e descubriron os antigos wáteres dos Esenios (un dos dous grupos ós que se lles atribue a autoría dos pergamiños).

Alí descubriron que os rituais hixiénicos dos Esenios, que soterraban os seus excrementos, causáronlles devastadoras infeccións intestinais. Segundo os pergamiños, as letrinas estaban situadas ó redor dun Kilómetro ó noroeste do asentamento. Os arqueólogos tomaron mostras no terreo e atoparon diferentes restos de parásitos intestinais, que non existían noutros puntos cercanos. Se deixaran os excrementos na superficie, como fan os beduinos, os parásitos morrerían rápidamente pola luz do sol. Soterrados, podían resistir un ano ou mais, infectando a calquera que camiñara pola zona.


"O cemiterio de Qumran é o grupo máis insalubre que estudiei nunca,” manifestou Joe Zias, arqueólogo da Universidade Hebrea de Xerusalem. “Menos do 6% dos homes soterrados alí sobrepasaron os 40 anos. Cemiterios do mesmo período excavados en Xericó amosan que a metade dos homes pasaban desa idade”.


Via Boing-boing, extractado e traducido á miña bola.


Desde logo, frikis houbo sempre... Mesmo os que apuntan nun papel a situación do WC do poblado, para que o atopen tropecentos anos despois e cheguen á conclusión de que o teu clan era o dos "cochinotes". Se o descubren os do Tomate co gusto que teñen pola necrofilia...

Despois de Silvestre, Garfield e o Gato con Botas, descubro a este michiño que nada ten que ver cos que pinta Nhusko. Pregúntome que pasaría se emitiran algo como esto na TV de aquí. O gato de Verdaguer é especialista en chistes machistas e racistas. Hai un montón de vídeos do gato en Youtube se queredes velos, só hai que poñer "gato de Verdaguer" no campo de busca.


miércoles, 18 de octubre de 2006

Seguindo un tutorial de Photoshoplab que recibín vía Photojojo, conseguin nunha hora, que ó meu alter-ego lle pasaran uns 35 anos por riba. Non sei se se axustará á realidade, pero sei de certo que el non ten presa ningunha por averigualo.

martes, 17 de octubre de 2006

Agora que está tan de actualidade o gran Bruce Lee, vou e atopo isto buscando no Youtube.


Pensei que escachaba coa risa. Que queredes, teño un sentido do humor bastante elemental.

jueves, 12 de octubre de 2006


Pois non se pode dicir que a xente que fabrica este coxín non lle bote imaxinación. Se pensades que é un regalo apropiado, podédelo mercar en kropserkel. Polo que puiden entender pódedelo pedir con recheo ($70 + $65 de gastos de envio) ou sen el ($60 + $35 de gastos de envio). Eu atopeino vía Monkeyzen.

jueves, 21 de septiembre de 2006

Xa sei que é unha obra que ten un montón de anos, pero non deixa de impresionarme. Non só pola súa magnitude. Non sei os cartos que lles custa ós barcos pasar por aquí, pero seguro que sae rentable de todas todas, tremenda volta a que aforran!

sábado, 22 de julio de 2006

Outro experimento musical, esta vez en imaxes reais. Xa non sei se hai exceso de talento ou é que a xente ten demasiado tempo libre.

Esta animación 3D é unha auténtica mostra de talento. Hai xente que curra dun xeito flipante.


jueves, 22 de junio de 2006

Isto é parte sustancial na miña formación como persona humana... e supoño que na de moitos da miña xeración.

martes, 6 de junio de 2006

Esta é unha curtametraxe de Sandy Collora, responsable da creación de criaturas e efectos especiais en películas como Men in Black, The Abyss ou Desafío total. A súa web: www.collorastudios.com


Jeff VanderMeer está a facer un "casting" fotográfico para unha curtametraxe titulada Shriek baseada nunha novela súa do mesmo nome.

Jeff esta pedindo fotos de xente en pose de cadaver para as secuencias de guerra que contén a peli. Quere fotos da cabeza, preferiblemente non por debaixo do peito. As fotos non deben ser moi pesadas, xa que só se trata dunha preselección. Se o teu careto é escollido pediranche unha copia en alta calidade (se a tes).

Se queredes participar neste experimento, tedes que postear a foto neste foro. Pa ra facelo debedes incluir o seguinte no post: /image{Text description}
O de text description podédelo deixar así. O enviar o post sairá unha ventaniña para subir a foto.

Parece que Jeff ten intención de publicar as fotos no seu blog, sexan ou non escollidas para a curta.

Os que teñan a sorte de ser escollidos, recibirán unha copia en DVD da peli e sairán nos créditos. A peli tamén se colgará en internet baixo licencia Creative Commons.

Como comprenderedes eu con este careto non vou participar... é unha curta bélica, non de terror.

sábado, 3 de junio de 2006


En xuño de 2001 e durante os dous meses seguintes un estraño fenómeno ocorreu no sur da India, mais precisamente na zona de Kerala. Os habitantes desta rexión asistiron durante este periodo á caida de chuvia vermella.

Pois ben, cinco anos despois, o científico Godfrey Louis da Universidade Mahatma Ghandi ven de publicar un informe no "Astrophysics and Space Science" no que formula a hipótese de que as mostras (auga recollida das chuvias vermellas de Kerala) conteñen microbios do espacio exterior.

Louis aillou as partículas vermellas e os seus experimentos suxiren que ainda que estas partículas carecen de ADN, son capaces de reproducirse satisfactoriamente mesmo en condicións moi desfavorables. Cómo explicar isto?. Ben, Louis especula coa posibilidade de que sexan bacterias extraterrestres adaptadas ás duras condicións do espacio exterior que nalgún momento se "montaron" nun meteorito ou cometa que mais tarde estoupou na capa superior da atmósfera e se mesturou con nubes de chuvia sobre a India.

De confirmarse esta teoría, as partículas vermellas serían a primeira evidencia de vida extraterrestre e poderías aporatar novas pistas sobre a orixe da vida no noso planeta.

O inverno pasado Louis enviou mostras ós seus colegas da Universidade de Cardiff en Gales, que están intentando reproducir os experimentos e que esperan facer públicos os primeiros resultados a finais deste ano.

Por suposto existen outras explicacións mais mundanas ó respecto: algas, fungos, area do deserto, mesmo células de sangue de morcego; esta última hipótese sustentada na posibilidade de que un meteorito se estrelara contra unha bandada (dise así?) destes animais.

Louis e os seus colegas non admiten estas posibilidades baseandose na carencia de ADN das partículas recollidas e na súa capacidade de reproducirse.

Todo isto ten que ver cunha hipótese chamada Panspermia que sostén que as sementes da vida están espalladas polo universo e que a vida no noso planeta se debe á chegada destas sementes.

Se queredes mais información facede clic aquí e aquí.


Aínda que non son aficionado ó rugby sempre me impresionou a súa danza de guerra antes do comezo de cada partido.

viernes, 2 de junio de 2006

Vía Boing Boing acabo de coñecer esta web, onde se pode escoitar e baixar música con licencia Creative Commons. Ben, non só se pode escoitar e baixar, tamén é posible comentar, votar, compatir, facer listas de cancións... CCHits.

Para non Iniciados (coma min):

Explicación das licencias Creative Commons.
Unha licencia Creative Commons non quere dicir que non haxa copyright. Estas licencias dan algúns dereitos a terceiras persoas baixo certas condicións.
Hai catro condicións que combinadas dan lugar ós seis tipos de licencia Creative Commons:

Recoñecemento (Attribution): O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiras persoas se se amosa nos créditos.

Non Comercial (Non commercial): O material orixinal e mais os traballos derivados poden ser distribuidos, copiados e exhibidos mentres o seu uso non sexa comercial.

Sen Obra Derivada (No Derivate Works): O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido pero non se pode utilizar para crear un traballo derivado do orixinal.

Compartir Igual (Share alike): O material creado por un artista pode ser modificado e distribuido pero baixo a mesma licencia que o material orixinal.

Con estas catro condicións combinadas pódense xerar as seis licencias que se poden escoller:

Recoñecemento: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos.

Recoñecemento - Sen obra derivada: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos. Non se poden realizar obras derivadas.

Recoñecemento - Sen obra derivada - Non comercial: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos. Non se pode obter ningún beneficio comercial. Non se poden realizar obras derivadas.

Recoñecemento - Non comercial: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos. Non se pode obter ningún beneficio comercial.

Recoñecemento - Non comercial - Compartir igual: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos. Non se pode obter ningún beneficio comercial e as obras derivadas teñen que estar baixo os mesmos termos de licencia que o traballo orixinal.

Recoñecemento - Compartir igual: O material creado por un artista pode ser distribuido, copiado e exhibido por terceiros se se amosa nos créditos. As obras derivadas teñen que estar baixo os mesmos termos de licencia que o traballo orixinal.

Mais inforamción aquí.

lunes, 29 de mayo de 2006

Coñecía unha versión a capella dos Flying Pickets, pero esta é nova para min:

En realidade a nova non tería nada de particular, mesmo sería positiva polo que de reciclaxe ten, se non fora pola carga simbólica do asunto.

En Nova Orleans, empezamos ben, están a construir un buque anfibio co que quedou do World Trade Center despois do 11-S nun asteleiro que quedou arrasado polo Katrina. Sen embargo, o barco semi construido ficou intacto.

O barco ten capacidade para transportar 700 marines a case calquera costa sen necesidade de porto. Unha vez en terra xa sabemos do que son capaces estes orangutáns.

Non sei se usar os restos dunha catástrofe para fabricar outras catástrofes en potencia é a mellor maneira de facer reciclaxe.

O nome do barco: USS New York. Estes yankis...

Vía Times On Line

martes, 23 de mayo de 2006

Xente que fai cousas fermosas:




Impresionante non?



O audio deste segundo é un pouco desquiciante, pero creo que paga a pena igual.

sábado, 20 de mayo de 2006

Vía Photojojo chégame a nova dun proxecto fotográfico colaborativo. Kollabor8, onde se transforman imaxes nun sistema de cadea. É como o xogo do teléfono pero con imaxes. Alguén envía unha imaxe, outro a transforma, outro a volve transformar...

Para ós que gustamos de fedellar nas fotos.

sábado, 13 de mayo de 2006

Vou poñer aquí algunhas ligazóns a sitios que me parecen interesantes da chamada web 2.0, a evolución da web cara ás redes sociais. Hai unha porrada de websites que reunen as características necesarias para etiquelalas deste xeito. Eu simplemente vou poñer algúns dos que me parecen orixinais e útiles.

Un novo concepto de páxina de inicio. Totalmente personalizable, con posibilidade de engadir os teus feeds RSS preferidos, o tempo, "post it" e outros contidos. Existen servicios parecidos ofrecidos por Yahoo, Google e Windows Live, entre outros.


Isto é como ter Word en Internet. Recentemente adquirido por Google. Hai tamén outras webs similares que ofrecen edición de textos como Zoho writer e Ajaxwrite. Tamen as hai de follas de cálculo tipo Excel. Thinkfree, por exemplo aúna edición de textos, folla de cálculo e presentacións tipo Powerpoint, ademais permite compatir os documentos con outros. Writeboard é outra opción interesante.


Publicación de libros, CDs, imaxes...


Comunidade musical. Un "plugin" no teu reproductor de audio envía datos da música que escoitas e vai engadindoche "veciños" por afinidade musical. Ten ademais outros servicios, como unha radio online, onde podes escoller o tipo de música que queres escoitar. Por suposto tamén hai outros servicios parecidos, como Pandora.

O teu "escritorio" na web. Dispón de procesador de textos, calculadora, axenda e mesmo xogos. Podes almacenar arquivos e tamén hai unha papeleira de reciclaxe.




Para editar imaxes online. Podes cambiar tamaños, recortar, rotar... Se non sabes andar no Photoshop, ou tes problemas para mandar fotos por e-mail porque son moi pesadas, esta é unha boa solución. Tamén hai webs similares como Dosize.


Un completísimo calendario cun montón de funcionalidades. Pode importar os teus contactos, podes ter unha versión pública e outra privada...


Isto é como ter a túa propia canle de televisión. A túa páxina de videos na rede. Similar: Democracy


Para os que gustades dos sudoku. Un novo cada día. Con posibilidade de comentarios e de clasificalos segundo a dificultade.


Comercio electrónico. Para vender os teus productos e mesmo crealos.


Para manter reunións on-line. Pódense compartir presentacións, documentos... Outras similares: Webex.com, infinticonferencing.com, livemeeting.com


Se tedes un blog e sodes bloggers mais serios ca min, preocupados polos vosos contidos e por posibles plaxios, creo que ista é unha boa ferramenta. Da súa web: "Web 2.0 + Copyright = Copyright 2.0"


Relacionado co anterior. É un buscador de copias do contido. Insírese a URL dun blog ou website e copyscape busca copias do contido.


Un xestor de "cousas por facer" organizadas por prioridade. Tamén hai un montón de websites similares: rememberthemilk.com, www.tadalist.com e www.myticklerfile.com son algúns exemplos.


Moi boa para todos os que compartides piso, por exemplo. Xestión de gastos compartidos.


Para todos ós que nos piden que levemos mostras do noso traballo ás entrevistas de emprego. Portfolio on line.


Ideal para deseñadores web. Formularios a medida. Similares: wufoo, Jotform


Moi parecido a iTunes, pero open-source, construido sobre a plataforma Firefox, admite extensións creadas polos usuarios.


Crea listas dos DVDs que tes e queres cambiar. Crea listas dos DVDs que queres ter. Pois iso, unha web de trueque de DVDs.


Unha web para crear e enviar facturas e recibos, con seguimento de pagamentos incluido.


Unha ferramenta moi interesante se sodes profesores ou tedes coñecementos avanzados en calquera materia. Para crear cursos on line.


Unha comunidade de traducción de blogs via feeds RSS.


Para facer seguimento de proxectos, ideas, propósitos...


Isto vai de cartos. Préstamos de persoa a persoa. O seu lema: "A xente e mellor ca os bancos". Hai unha similar: Prosper


Isto é como a película "Cadea de favores". Ti fas algo por min, eu fago algo por alguén...

Para terminar, e porque a estas alturas xa vos daríades de conta de que o 99% destas webs están en inglés:

Aquí están marcados no mapa os lugares do mundo onde se están a levar a cabo proxectos Web 2.0.
Darédevos de conta de que por aquí nada de nada, coas honrosas excepcións por suposto de chuza! e blogalego, aínda que este último ten que mellorar en termos de accesibilidade, xa que segue a usar táboas no código HTML para os blogs. Ao mellor hai algunha mais, pero estas son as que eu coñezo por aquí.

Non fixen mención a sitios como youtube, blogger ou flickr, xa que considero (ó mellor é moito considerar) que están bastante extendidos e son coñecidos abondo. Aínda que se pode decir que estes sitios teñen cada vez máis competidores.

Esta é unha breve, por non dicir sesgada, visión do que é a web 2.0. Se despois de botarlles unha ollada a estas webs vos pica a curiosidade podedes atopar máis ligazóns aquí e aquí. Así teredes unha idea mais ampla.

Espero que polo menos algunhas destas webs vos sexan de utilidade.